Bangladesh Baniajuri
Door: Maddi
Blijf op de hoogte en volg Maddi
02 Februari 2010 | Nederland, Noordwijkerhout
Mary die fotootjes waren van mn kamer in Nederland! Ik heb nu fotootjes van mn kamer in Afroza Place toegevoegd!
Haha ja Simone die eeuwige lijstjes. We zijn er nog niet mee gestart. Ik wilde de schemaas aanvullen en toen viel voor de rest van de dag de stroom uit. Gisteren ben ik de hele dag in Manikganj geweest. Ik moest naar de bank en heb speelgoed etc voor Afroza Place gekocht. En een bengaals vestje en sjaals voor mezelf. Nu ben ik op het dagcentrum en is de computer waar de lijstjes in staan bezet..
Soms is het frustrerend, want er is al een maand om en als nederlandse wil je altijd meer dan hier mogelijk is. Aan de andere kant merk ik dat ik er nu ook wel aan ga wennen en het stees meer leer te nemen zoals het is, en dat is mooi..
Gradie ik ben inderdaad verliefd geworden hier in Bangladesh, op de kinderen, op de moeders van Afrozaa, op de bevolking en het schitterend mooie land zelf. Alleen niet op de rare bacterien die hier huizen. Had binnen een maand voor de 4e keer diarree. De 2e en 3e keer waren niet erg, dan was het naar de wc rennen en dan was ik weer even van de krampen af. Maar nu kreeg ik eerst een soort griep en daarna een constante erge buikpijn, ik zal jullie de details besparen over hoe het eruit zien, maar bleek dat ik dysenterie had dat schijnt met een griepachtig gevoel te beginnen. Een of andere amoebe is de boosdoener. Akhlas raadde mij een midicijn aan. En hij is volgens mij een goede dokter want ik zocht het op in mn Lonely Planet boekje met reisziektes in Azie en het klopte precies. Ben er gister mee begonnen en heb nu al geen buikpijn meer!
Elly ik ziet niet meer in Dacca. Ik ben daar geland, een nachtje geslapen, spulletjes ingeslagen en naar het platteland gebracht, ongeveer 2,5 door het superdrukke verkeer. Daarna ben ik nog een keer in Dhaka geweest naar een mela, een festival om speelgoed voor de kinderen te kopen en lekker te eten!
Ik vind het daar veel te druk, je komt ogen tekort!
Hier zie je ook heel veel maar is het gelukkig een stuk rustiger! Ik schrok me rot toen ik na mn vlucht het vliegveld van Dhaka uitliep, er ging ook van alles mis na de landing, 2 uur in de rij voor de paspoortcontrole inclusief een powercut, pikdonker! Daarna mn bagage niet kunnen vinden. Wilde geld pinnen blijken mn pasjes niet te werken.. Loop ik de terminal uit, zie ik een aantal moskeen opdoemen uit de smog en de geur van smog sloeg als een deken om me heen.. Heel erg onheilspellend kwam het op me over.
Getver was was ik het zat, ik voelde me vies en uitgeput. Gelukkig zag ik meteen iemand met het bordje DRRA staan! Nizam, ik moest even wachten met mn drie tassen bagage, hij ging de bus halen. Ja natuurlijk allemaal bengalen om je heen, of je een taxi wil, your motherland etc etc. Ja ik denk dat hier weinig blanken komen, ik heb hier na het vliegveld nog geen enkele blanke gezien! Daarna in de bus naar het hostel. Ik kwam daar helemaal overprikkeld aan. Na (voor mijn gevoel) wel een stuk of 30 bijna-ongelukken! Langs de weg allemaal mensen die op je raam kloppen in de hoop dat je wat van ze koopt. ze lopen gewoon kris kras door het verkeer heen! Gehandicapten en bedelaars langs de weg..
Ik dacht die avond heel even: waar ben ik in godsnaam aan begonnen, waarom doe ik dit!?
Maar tegelijkertijd wist ik dat dit gevoel over zou gaan. Ik ben gaan douchen, het hostel had warm water maar heus, en kreeg wat te eten. Daarna met Nizam Dhaka in gegaan ik kon gelukkig wel pinnen met mn creditcard! Daarna voelde ik me al een stuk beter! Zeker toen ik eenmaal op het was rustigere platteland in Baniajuri was!
op www.niketan.nl kan je meer vinden over de geweldige organisatie waar ik voor werk Elly!
Ja tante soni, ik voel het als een zware taak hier, maar dat wist ik van tevoren, heb hier bewust voor gekozen en er geen seconde spijt van gehad. Still my dream is coming true inderdaad!!
Hoi Mary ik ben bewust zonder, nou ja eigenlijk met zo weinig mogelijk verwachtingen naar Bangladesh gereisd. Ik ben hier net een maand en zie toch al kleine dingetjes veranderen! Aan de andere kant zijn er toch ook wel dingen die ik heel graag voor mijn vertrek anders zou willen zien, en dan heb ik het over hygiene, respect en veiligheid. Hoop dat ik gauw achter de pc de checklisten aan kan vullen dan kunnen we ermee aan het werk en krijgen we ook een goed beeld van wat de moeders wel en nog niet oppikken.
Hoe is het bij jullie op DC aan zee???
Werken jullie met vaste invalkrachten en missen jullie me nog een beetje? ik heb fotoos van mn laatste dag bij jullie en heb dan toch wel een beetje heimwee naar jullie en de lijstjes haha!
Leo ik mis jullie ook hoor! Anneke en Linda hebben jullie de mobile-bags nog gevonden? Die zijn hier in het gebouw waar ik nu tegenover zit gemaakt!
Ja Mar ik ben hier ook gelukkig. De vriendelijkheid en behulpzaamheid van de bengalen dit heb ik nog niet eerder ergens gezien. Ik heb zelfs al een paar keer meegemaakt dat ze je bewust geld teveel terug geven! Nou ja.. En dat ik hier wat mag betekenen, ook al zijn het (voor ons althans) kleine stapjes, is hetgene wat voor mij echt geluk is. Al is het soms best pittig vind ik.
Assie!! Bedankt voor je lieve berichtjes ik hou ook heel veel van jou!! Ik ben voorlopig nog niet terug maar als het zover is gaan we even wat tijd inhalen met Freixenet!!Haha Cor ik moet erg lachen om je berichtjes, doet me goed, thanxxx!
Antoinet bedankt voor je adviezen ja ik weet het kleine stapjes.. maar af en toe...!! Dikke kus van mij heb zin een bakkie met je te doen maarja dat is nog even wachten..!
Lued hoop dat het ondertussen wat beter met jullie gaat! Lief jullie berichtjes echt heel erg fijn!
Wim volgens mij heb je een geweldige ries op Bali gehad en wat grappig dat je het dagcentrum van Sjaki hebt gezien! We hebben een hoop uit te wisselen over een klein jaartje en in april heb ik ook wat meer tijd om te mailen en te skypen ofzo!
DavidIrisAmyThibo bedankt voor jullie berichtjes hoe is het met jullie lieve kindjes??
Christine wat lief dat je ondanks dat je mij niet kent zo een lief berichtje op mn weblog zet!
Eva wat grappig je verhaal over Jeroen Laan. Ik heb hem namelijk wel een keer ontmoet en hij doet geweldig werk in Bali. Volgens mij zit hij er nu al meer dan een jaar. Hij werkt namelijk voor die stichting in Bali waar ik eerst voor wilde gaan werken. Die stichting doet geweldig werk maar ik kon het niet zo goed vinden met de oprichter. Nou ja je kent het verhaal wel. Ik ben blij dat ik voor Niketan werk in ieder geval.
Nou ik ga even vragen of ik nu op die computer kan..
Vele kussen en knuffels en blijven reageren hoor dat doet me goed! Contact met bengalen is geweldig maar zo anders, het voelt erg vertrouwd jullie reacties op mn blog en jullie mailtjes, erg bedankt, khub dhonyobad!! Kussen!!!!!!!!
Haha ja Simone die eeuwige lijstjes. We zijn er nog niet mee gestart. Ik wilde de schemaas aanvullen en toen viel voor de rest van de dag de stroom uit. Gisteren ben ik de hele dag in Manikganj geweest. Ik moest naar de bank en heb speelgoed etc voor Afroza Place gekocht. En een bengaals vestje en sjaals voor mezelf. Nu ben ik op het dagcentrum en is de computer waar de lijstjes in staan bezet..
Soms is het frustrerend, want er is al een maand om en als nederlandse wil je altijd meer dan hier mogelijk is. Aan de andere kant merk ik dat ik er nu ook wel aan ga wennen en het stees meer leer te nemen zoals het is, en dat is mooi..
Gradie ik ben inderdaad verliefd geworden hier in Bangladesh, op de kinderen, op de moeders van Afrozaa, op de bevolking en het schitterend mooie land zelf. Alleen niet op de rare bacterien die hier huizen. Had binnen een maand voor de 4e keer diarree. De 2e en 3e keer waren niet erg, dan was het naar de wc rennen en dan was ik weer even van de krampen af. Maar nu kreeg ik eerst een soort griep en daarna een constante erge buikpijn, ik zal jullie de details besparen over hoe het eruit zien, maar bleek dat ik dysenterie had dat schijnt met een griepachtig gevoel te beginnen. Een of andere amoebe is de boosdoener. Akhlas raadde mij een midicijn aan. En hij is volgens mij een goede dokter want ik zocht het op in mn Lonely Planet boekje met reisziektes in Azie en het klopte precies. Ben er gister mee begonnen en heb nu al geen buikpijn meer!
Elly ik ziet niet meer in Dacca. Ik ben daar geland, een nachtje geslapen, spulletjes ingeslagen en naar het platteland gebracht, ongeveer 2,5 door het superdrukke verkeer. Daarna ben ik nog een keer in Dhaka geweest naar een mela, een festival om speelgoed voor de kinderen te kopen en lekker te eten!
Ik vind het daar veel te druk, je komt ogen tekort!
Hier zie je ook heel veel maar is het gelukkig een stuk rustiger! Ik schrok me rot toen ik na mn vlucht het vliegveld van Dhaka uitliep, er ging ook van alles mis na de landing, 2 uur in de rij voor de paspoortcontrole inclusief een powercut, pikdonker! Daarna mn bagage niet kunnen vinden. Wilde geld pinnen blijken mn pasjes niet te werken.. Loop ik de terminal uit, zie ik een aantal moskeen opdoemen uit de smog en de geur van smog sloeg als een deken om me heen.. Heel erg onheilspellend kwam het op me over.
Getver was was ik het zat, ik voelde me vies en uitgeput. Gelukkig zag ik meteen iemand met het bordje DRRA staan! Nizam, ik moest even wachten met mn drie tassen bagage, hij ging de bus halen. Ja natuurlijk allemaal bengalen om je heen, of je een taxi wil, your motherland etc etc. Ja ik denk dat hier weinig blanken komen, ik heb hier na het vliegveld nog geen enkele blanke gezien! Daarna in de bus naar het hostel. Ik kwam daar helemaal overprikkeld aan. Na (voor mijn gevoel) wel een stuk of 30 bijna-ongelukken! Langs de weg allemaal mensen die op je raam kloppen in de hoop dat je wat van ze koopt. ze lopen gewoon kris kras door het verkeer heen! Gehandicapten en bedelaars langs de weg..
Ik dacht die avond heel even: waar ben ik in godsnaam aan begonnen, waarom doe ik dit!?
Maar tegelijkertijd wist ik dat dit gevoel over zou gaan. Ik ben gaan douchen, het hostel had warm water maar heus, en kreeg wat te eten. Daarna met Nizam Dhaka in gegaan ik kon gelukkig wel pinnen met mn creditcard! Daarna voelde ik me al een stuk beter! Zeker toen ik eenmaal op het was rustigere platteland in Baniajuri was!
op www.niketan.nl kan je meer vinden over de geweldige organisatie waar ik voor werk Elly!
Ja tante soni, ik voel het als een zware taak hier, maar dat wist ik van tevoren, heb hier bewust voor gekozen en er geen seconde spijt van gehad. Still my dream is coming true inderdaad!!
Hoi Mary ik ben bewust zonder, nou ja eigenlijk met zo weinig mogelijk verwachtingen naar Bangladesh gereisd. Ik ben hier net een maand en zie toch al kleine dingetjes veranderen! Aan de andere kant zijn er toch ook wel dingen die ik heel graag voor mijn vertrek anders zou willen zien, en dan heb ik het over hygiene, respect en veiligheid. Hoop dat ik gauw achter de pc de checklisten aan kan vullen dan kunnen we ermee aan het werk en krijgen we ook een goed beeld van wat de moeders wel en nog niet oppikken.
Hoe is het bij jullie op DC aan zee???
Werken jullie met vaste invalkrachten en missen jullie me nog een beetje? ik heb fotoos van mn laatste dag bij jullie en heb dan toch wel een beetje heimwee naar jullie en de lijstjes haha!
Leo ik mis jullie ook hoor! Anneke en Linda hebben jullie de mobile-bags nog gevonden? Die zijn hier in het gebouw waar ik nu tegenover zit gemaakt!
Ja Mar ik ben hier ook gelukkig. De vriendelijkheid en behulpzaamheid van de bengalen dit heb ik nog niet eerder ergens gezien. Ik heb zelfs al een paar keer meegemaakt dat ze je bewust geld teveel terug geven! Nou ja.. En dat ik hier wat mag betekenen, ook al zijn het (voor ons althans) kleine stapjes, is hetgene wat voor mij echt geluk is. Al is het soms best pittig vind ik.
Assie!! Bedankt voor je lieve berichtjes ik hou ook heel veel van jou!! Ik ben voorlopig nog niet terug maar als het zover is gaan we even wat tijd inhalen met Freixenet!!Haha Cor ik moet erg lachen om je berichtjes, doet me goed, thanxxx!
Antoinet bedankt voor je adviezen ja ik weet het kleine stapjes.. maar af en toe...!! Dikke kus van mij heb zin een bakkie met je te doen maarja dat is nog even wachten..!
Lued hoop dat het ondertussen wat beter met jullie gaat! Lief jullie berichtjes echt heel erg fijn!
Wim volgens mij heb je een geweldige ries op Bali gehad en wat grappig dat je het dagcentrum van Sjaki hebt gezien! We hebben een hoop uit te wisselen over een klein jaartje en in april heb ik ook wat meer tijd om te mailen en te skypen ofzo!
DavidIrisAmyThibo bedankt voor jullie berichtjes hoe is het met jullie lieve kindjes??
Christine wat lief dat je ondanks dat je mij niet kent zo een lief berichtje op mn weblog zet!
Eva wat grappig je verhaal over Jeroen Laan. Ik heb hem namelijk wel een keer ontmoet en hij doet geweldig werk in Bali. Volgens mij zit hij er nu al meer dan een jaar. Hij werkt namelijk voor die stichting in Bali waar ik eerst voor wilde gaan werken. Die stichting doet geweldig werk maar ik kon het niet zo goed vinden met de oprichter. Nou ja je kent het verhaal wel. Ik ben blij dat ik voor Niketan werk in ieder geval.
Nou ik ga even vragen of ik nu op die computer kan..
Vele kussen en knuffels en blijven reageren hoor dat doet me goed! Contact met bengalen is geweldig maar zo anders, het voelt erg vertrouwd jullie reacties op mn blog en jullie mailtjes, erg bedankt, khub dhonyobad!! Kussen!!!!!!!!
-
02 Februari 2010 - 11:55
Cret:
Hi Maddi,
Volgens mij is die Bengaalse griep van je erg besmettelijk. Helaas geeft mijn dokter niet zo snel antibiotica en ben ik bang dat ik nog een tijdje uit moet zieken. Daardoor wel even de tijd om al je verslagen te lezen, erg leuk!
Wat is je postadres al daar? Want beloofd is beloofd wij zouden nog het een en ander opsturen. Als je zelf nog wensen hebt geef ze dan door (campingdouche)?
Liefs van Charlotte&Cret -
02 Februari 2010 - 17:05
Soni:
wat lief van je om iedereen een persoonlijke boodschap te suren. Je hebt het precies naar je zin daar, super zo. Je woorden en enthousiasme spreken voor zich.
Liefs -
02 Februari 2010 - 20:52
Mar:
jaaa graag een post adres!vraag wel aan assie,als ze het kan vinden.Dysenterie,mm is dat niet gewoon ontslakken op z'n aziatische,daar schijnen dure resorts voor te zijn en jij valt zomaar met je neus in de boter. hou je haaks meidje! enne poepen kan toch ook in een sakko? -
03 Februari 2010 - 09:59
Antoinet:
Hoi Lieve schat,
Aan de foto's te zien ziet het er goed uit, ik vind het erg luxe hoor, ziet er echt allemaal goed uit. Wat vervelend die griep, maar de medicijnen die in de lonley-planet staan zijn goed, (kennen we haha)
Ja heerlijk he die berichtjes, dat zijn oppeppers, lekker van genieten.
O wat is dit allemaal herkenbaar!! Hoe gaat het met je Engels? Sla die vervelende mannen maar van je af met je tassie.
En dat bakkie dat doen we zeker als je terug bent, ik ben ook al bangladesche recepten aan het zoeken, wat is daar de specialiteit???
Je bent een kanjer doet het goed, en kleine stapjes!!!!
dikke kus -
03 Februari 2010 - 21:42
Anneke :
Wat een mooi verhaal Maddi !!! Wat ben je toch een knap mens. Je vind zelfs nog tijd om gezellig iedereen een persoonlijk antwoordje te geven.Leo wil op het werk graag vanalles over jou op de computer zien.Hij mist je echt. Maar je weet het die computer is zó traag,in de tijd dat het scherm één foto laat zien kunnen we heen en terug bij je op bezoek in bangladesh !! Ik zal je verhaal wel ongeveer aan hem vertellen. Nog bedankt voor de mobilebag (ook namens Linda).Ga lekker zo door Maddi,voorzichtig met al die bacterietjes!! liefs en groeten van iedereen uit de keramiek club
Anneke -
04 Februari 2010 - 13:10
Astridmeeuwenoord:
lieve mad, erg leuk de fotos, heb ik eindelijk een idee waar me sponser geld naar toe gaat. haha. het ziet er erg mooi uit, en wat een luxe!!nou meid niet meer ziek worden he, en wat die frexnet betreft die staat al koud voor je!drink je daar alchol, of kennen ze dat niet, nou dan sta je straks na een glaasje al op zijn kop.xxas -
05 Februari 2010 - 09:12
Simone:
Hee Maddi ouwe poeperd! ;-)
Gelukkig werken de pillen goed, stel voor dat je 2 weken plat ligt, is zonde van je spaarzame tijd toch?
Op DC aan Zee gaat het prima, Marianne werkt er vast voor 4 dagen dus dat is erg fijn die vastigheid! Natuurlijk missen we je wel, Ed wil Dirk steeds naar Bangladesh sturen. Je weet wel hoe Dirk (en de rest..) dan reageert. (Ach joh Ed, klets niet zo raar, ga zelf maar haha)Zoals Anneke ook al schrijft is de pc véél te traag, zit soms 1/2 uur beneden om 1 pagina te printen, doe ik nu maar thuis. Je ziet: niet alleen daar heb je soms problemen met je pc!
Is er al een postadres bekend???? Graag graag!!
Tot je volgende verhaal maar weer, we blijven natuurlijk reageren!
Kus, Siem -
06 Februari 2010 - 02:04
Wim:
Ha die Maddi,
Als jij amoebe-dysenterie hebt, dan heb je antibiotica nodig en wel de juiste. Die amoebes maken gaatjes in je darmen en zonder de juiste antibiotica hou je daar last van. Zelf viel ik in Senegal 16 kg. af met dank aan de amoebes. En daar ben je dan inderdaad flink ziek van. Dus laat alles goed checken, in een goed lab kunnen ze zien of je inderdaad amoebes hebt! En verder ken je dat grapje: bidden helpt: "Heer versterk mijn hoop". -
09 Februari 2010 - 09:14
Barbera:
Hoi lieve mad,
Als ik het allemaal zo lees is het pittig maar een mooie ervaring. Het contact is voordat je wegging niet zo verlopen zoals het moest, snapte je sms ook niet helemaal. Ik wou nog naar je afscheid komen op Dc maar die was helaas in besloten kringen. Ik heb gehoord dat het leuk was en dat je een mooi fotoboek heb gekregen. Ik weet zeker dat die kleine stapjes vooruitgang die je wil bereiken je gaan lukken alleen zal het in aangepaste tempo gaan, lieve mad ik ben trots op je en ik zal je reisverslagen volgen, dikke kus
-
16 Februari 2010 - 20:47
Helen:
Hoi lieve Mad,
Wat een geweldige verhalen en fotos! Ben er even stil van... Ik hoop dat je goed hersteld van de enge darmbeestjes en pas goed op jezelf! In Sassem gaat alles goed en het is hier een echte ouderwetse hollandse winter, brrr !! succes en heel veel liefs, Helen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley