Donderdag 29 juli

Vanmiddag belde Felix. Ik ben hartstikke welkom om stage te lopen bij KDC De Zonnehof in Naaldwijk, hier kan ik maandag iemand over bellen en hoop dan 1 september voor het eerst mee te kunnen lopen op een groep met meervoudig complex gehandicapte kinderen. Felix vertelde dat deze groep wel erg heftig is, erg laag nivo, sondevoeding, epilepsie.. Dat deze groep heftiger is als de groep in Bangladesh waarschijnlijk gaat worden maar dat het dan waarschijnlijk alleen maar mee kan vallen eenmaal in Bangladesh en dat ik er een hoop kan leren. Ik zie het wel zitten. Daarna wil ik nog meelopen op een MCG groep die te vergelijken is met de groep in Bangladesh, dit ga ik in Delft doen.
Lijkt me een fijne man, Felix. Hij is regiomanager dagbesteding bij stichting Ipsedebruggen, waar ik ook bij ga stage lopen, en is voorzitter van Niketan. Veel mensen die aan Niketan verbonden zijn werken bij Ipsedebruggen. Zo ook Antoinette, oprichtster van stichting Niketan.
Felix dacht goed mee om te bekijken op welke groepen ik het beste mee kan lopen om me goed voor te bereiden op het werken met deze doelgroep. Ik vind het best spannend. Heb erg weinig ervaring met MCG. Maar meer als mn best kan ik niet doen he?!
Volgende week komt er iemand langs die mn congaas misschien over wil nemen, dus hopelijk kan ik dan weer wat bijschrijven op mn vrijwilligersrekening. Ik had deze meneer even aan de telefoon vanavond en hij heeft vrijwilligersewerk gedaan in Roemenie in een tehuis, hij vertelde dit dit erg heftig was, barre omstandigheden. Maar hij vertelde dat hij er zo rijk van terug kwam. En ja dit is ook een van de redenen waarom ik graag op reis wil. Natuurlijk doe ik het voor de kinderen in Bangladesh, maar ik zou niet eerlijk zijn als ik zou zeggen dat ik het alleen daarvoor doe. Het geeft jezelf tenslotte ook een goed gevoel als je wat voor anderen en de situatie in Bangladesh kan betekenen.
Verder staat het voor mij ook in het teken van loslaten. Het loslaten van mn woning, mn baan, mn bankrekening, mn sociale contacten, de westerse cultuur, mn gewoontes, mn visie, en zo kan ik nog wel honderd dingen opnoemen. En nee, ik kom waarschijnlijk niet als een "ander" mens terug, maar als "meer mezelf".
Dat is ook de hoofdreden waarom ik wil rondreizen in India. In India heb je zoveel religies en levenswijzen. Ik wil daar graag zonder oordeel te vellen er stukjes van opsnuiven, en dan tot mij nemen wat bij mij past. Nee ik hoef niet perse de Taj Mahal te zien ook al is die geweldig mooi. Laat mij maar naar India vliegen en daar zie ik wel wat er op mn pad komt..
Misschien dat ik wel een globaal plannetje maak met plaatsjes waar ik graag naartoe zou willen. Maar reizen is voor mij vooral "niet plannen" Dus ik zie wel waar ik allemaal terecht kom en hoe lang of kort ik ergens blijf.
Vanavond pannekoeken gegeten bij Berry en Wendy, was erg gezellig. Dat had ik hen eigenlijk een jaar geleden al beloofd, dat ik ze voor hen zou bakken, shame on me. En aangezien het hier nu een zootje is nodigden ze mij bij hen thuis uit. Ze hebben ook nog een spelletje en een koetje gekocht, dank jullie wel!