De weg leidt naar de bestemming....

Wat ik nu ga schrijven is wel het laatste wat ik verwachtte ooit op mn blog te zullen schrijven..
Ik heb om de haverklap last van mn darmen. Als ik hiervoor geen anti-biotica gebruik kan ik op een gegeven moment 10 x in een kwartier naar de wc rennen. In combinatie met 38 graden: kans op uitdroging. Twee weken geleden zat ik nog aan de antibiotica in Laos. Een paar dagen geleden voelde ik me heel erg moe, hier begint het altijd mee. Dan hoofdpijn en dan barst het los. En dan weer 1,5 week om op te knappen, en steeds weer opnieuw. Heb me al twee keer laten checken en niks is gevonden. Ik kan naar Bangkok vliegen en me daar door de malle molen laten halen maar dat is het laatste waar ik zin in heb. En dan nog ben ik er niet zeker van wat het nou wel of niet is. Ik laat me liever in Nederland checken. Verder denk ik zelf dat ik door de bacterien en de veel te veel antibiotica overgevoelige darmen heb, die even tot rust moeten komen. Daarom zit ik er serieus aan te denken om, en ik moet nu 10 x slikken met het water in mn ogen.. Ja, ik zit eraan te denken om volgende week terug naar Nederland te vliegen. Om mn darmen tot rust te laten komen met schoon, nou ja in ieder geval schoner als hier, voedsel, in een voor mij koele temperatuur. E me te laten checken. De hele dag verander ik van gedachten. Ik ga naar Nederland, nee ik blijf toch hier. Ja maar je gezondheid staat op de eerste plaats Maddi, en zo geniet je ook niet. Ja maar ik zal Azie zo missen!!! Azie loopt niet weg, je kan altijd terug! En het is fijner weer terug te gaan als je weer gezond voelt en weer wat er wel en niet aan de hand is.Ja dat is waar. En je hebt tot nu toe een hele bijzondere reis gehad, ja dat is ook waar. Maar er valt hier nog zoveel meer te beleven!! En alles ging tot nu toe anders dan gepland en dat was geen punt maar eerder terug naar Nederland?? Nou nee dat was geen seconde bij me opgekomen1!!
Maar ik denk dat het beter is. En als ik echt een vlucht terug naar Nederland boek, ga ik zo snel mogelijk een baantje zoeken en sparen voor een retourvlucht naar Bangladesh van half september tot half november om weer voor Niketan te werken. Ik hoop dat het lukt ik kijk er zo naar uit weer in Bangladesh te gaan werken! Nou ja....
vandaag een paar keer lekker even gejankt met als gevolg een paar rode ogen en het meisje van het hostel die vroeg of ik ziek was. Inderdaad ja, lichamelijk en ook geestelijk ff niet in orde. Ik heb mn weblog "de weg leidt naar de bestemming" genoemd. Er nooit bij stil gestaan dat die bestemming weleens "eerder terug naar Nederland" zou kunnen zijn. Maar aan de andere kant gezien heeft de weg me letterlijk en figuurlijk naar vele bestemmingen geleidt. En heb ik niet het recht om te klagen, ik ben een geluksvogel ja dat ben ik. Maar als ik over straat loop en het aziatische leven hier zie: denk ik oooooh wat zal ik dat missen, terwijl ik me er nu aan de andere kant ook aan irriteer. Omdat ik nu lichamelijk en figuurlijk nie lekker in mn vel zit. Nou misschien tot volgende week.... Als jullie nog tips hebben voor baantjes, heeeel erg welkom!
Een lach en een traan van mij.