Arrived at Hanoi
Door: Maddi
Blijf op de hoogte en volg Maddi
30 Juni 2010 | Vietnam, Hanoi
De laatste avond en ochtend in Laos waren nog erg gezellig. Ik fietste gisteren door Vientiane op zoek naar een restaurantje zie ik ineens Steve uit Australie zitten die ik al eerder in Luang Prabang had ontmoet. Ik riep hard: "Steve"!! En we waren allebei blij verrast. We hadden elkaar in Luang Prabang een aantal uurtjes ontmoet in gezelschap van andere mensen en hadden allebei het gevoel dat we nog meer te kletsen hadden met elkaar. En zie, onze wens kwam uit. Maar weer voor maar heel even, want ik zou de volgende middag naar Vietnam vliegen, en Steve in de ochtend naar K.L. Maar goed Nihal en Steve hebben ook kennis met elkaar gemaakt en die twee konden het ook goed vinden. (Nihal is Sri Lankaans maar woont in Australie 6 mnd in een jaar). Dus ik en Steve zeggen elkaar weer gedag met een knuffel na een Noodle-maaltijd en een kop koffie.
Nihal bracht mij om 12 uur naar het vliegveld met de auto, luxe!! En ging gauw weer door naar zn werk. Hij doet financieel management in verschillende landen in Azie. Ik zoek een stoel om te wachten tot ik mn bagage in kan checken, ik kijk naar links.....Steve!!! Haha we kwamen allebei niet meer bij! Steve zn vlucht met Air Asia was gecanceld (gebeurd vaak met deze maatschappij) en hij zou nu om 17 uur vliegen. Dus dat werd weer aan de Lao-koffie! Erg gezellig Steve is net als Nihal een geweldige man, allebei zijn ze met goede doelen bezig. Steve verteld me dat mijn verhaal over Bangladesh hem bezig hield en hij vroeg zich af of hij misschien dat land wilde bezoeken en wie weet zelfs wat voor daar wil gaan betekenen. Ook Nihal heb ik nieuwsgierig gemaakt. Nihal vertelde mij dat veel mensen hem hadden verteld niet naar Bangladesh te gaan, dat het een erg primitief, vies en drukbevolkt land is. Ja, dat klopt, maar dat is ook juist het interessante eraan, en ik vertel over de positieve dingen van Bangladesh. Nihal zegt dat hij Bangladesh een keer wil zien, en vooral op het moment dat ik daar ben. Nou geloof het of niet, vanochtend krijgt Nihal een mail met de vraag
of hij misschien een poosje in Bangladesh wil gaan werken dit jaar.
Nou ja... En aangezien hij zelf kan beslissen wanneer dit jaar.. precies, probeert hij dit te doen als ik daar ben.
Goed de vlucht naar Vietnam was een dik uurtje in een klein Lao airlines vliegtuigje en de vlucht was "as smooth as silk"! Omdat ik heb gelezen en gehoord dat er veel theft is met taxis vanaf het vliegveld naar Hanoi centrum: ze brengen je niet naar het hostel waar je naartoe wilt maar naar een vriend van hen die hen dan commissie geeft. Als je weigert kan je een hele grote bek krijgen en er zijn zelfs gevallen van fysiek geweld gemeld. Dus ik ben een beetje rond gaan vragen in Vientiane en kwam erachter dat een "airport-taxi" veilig is. Nadat ik mn bekpek terug had en op een karretje gegooid had loop ik naar buiten, ik zie allerlei taxis maar geen airporttaxi. Ik loop weer naar binnen naar de balie met tourist information maar er zit niemand achter. Wel staan er een Vietnamese man aan de zijkant. What are you looking for? Airport taxi. Taxi, yes yes come with me. Yes but i want an airporttaxi who can bring me to the place where i want to go. De man haalt een kaartje uit zn borstzakje met "airporttaxi" erop. Ja zo een kaartje kan ik ook laten maken. Maar goed ik dacht even kijken waar hij mee aankomt. En ja hoor, hij haalt een taxi onze kant op waar heel wat anders als "airporttaxi" op staat. Behalve de chauffeur zitten er nog twee mannen op de achterbank. Ja doeiiii!! Daar stap/trap ik niet in. Ik zeg no i said i want an airporttaxi. De man probeert het nog met mij te vertellen dat deze taxi 25 dollar is en een airporttaxi 30. Nee zeg ik, een airporttaxi is 25, i know how the things work here. (Haha) En hij vraagt of ik Vietnamese mensen ken, "a lot" zeg ik. En op dat moment zie ik een stukje verderop een airporttaxi! Okee wait wait zegt de man weer. Ik zeg nee ik loop er zelf wel naartoe. Maar je weet hoe het gaat hij rent snel voor me uit. Waarschijnlijk in de hoop dat ik hem daarvoor wat geef, nou geen ene Dong krijgt ie van me! Ik spreek met de chauffeur de gangbare prijs af van 25 dollar en de man stapt aan de passagierskant in. Hij vraagt of ik 28 kan betalen i.v.m. een tolweg. (Die ik onderweg niet tegen ben gekomen) Ik zeg 25 or i get out, waarna de man afdruipt en we vertrekken richting Hanoi centrum. De chauffeur is aardig. Hij kan de weg niet goed vinden naar het juiste straatje (is ook een erg smal steegje waar ik zit) maar het zou ook kunnen dat hij het expres doet, want het hostelletje is Lonely Planet recommended dus er zullen wel meer backpackers heen gaan. Hij stopt ergens en opent mijn deur. ik hou mn tas stevig beet en zeg dat ik de naam van het hostel dat ik genoemd heb niet zie en ook niet de naam van de straat. Er komt een man naar me toe die vraagt why dont you come to my hostel. Ik zeg ik wil naar Dung ...nog wat. Did you already book vraagt hij. Ja zeg ik, wat niet waar was. Maybe i come tomorrow zeg ik, waardoor hij weer afdruipt. We vertrekken weer en ik vraag de chauffeur of de hostelowner een vriend van hem was, waarop hij ja antwoord. Ik zeg hem "i want you to bring me to the hostel i told you, i pay you for that". Okee okee, en ja hoor na wat gezoek zie ik de naam van het steegje en log in in mn hostel, het hostel dat ik wilde.. pfoe. Dus ook de "airport-taxies" zijn dus niet te vertrouwen. De mensen in het hostelletje zijn erg aardig dat scheelt een hoop en ik zit in de veiligste wijk in Hanoi. Wel moet je goed op je tas letten maar dat is geen punt. Nou morgen Hanoi eens verkennen! Ik vind het tot nu toe een rare stad, een beetje een mix van Dhaka en Kathmandu. Hele sjieke winkels en hotels, maar ook het vieze en het drukke verkeer van Dhaka. En je kan hier niet normaal lopen je slingert om de scooters, bankjes, kraampjes en etende mensen op krukjes heen wat in Dhaka precies zo was, en veel viezigheid op straat. Wat een verschil met het rustige Laos! Dit is weer het bekende vieze drukke Azie, wat ook weer wat heeft!
Groeten uit Vietnam!
By the way, ik had bijna geen airportstress deze keer!! Whaa kom ik er toch nog eens vanaf??
Nihal bracht mij om 12 uur naar het vliegveld met de auto, luxe!! En ging gauw weer door naar zn werk. Hij doet financieel management in verschillende landen in Azie. Ik zoek een stoel om te wachten tot ik mn bagage in kan checken, ik kijk naar links.....Steve!!! Haha we kwamen allebei niet meer bij! Steve zn vlucht met Air Asia was gecanceld (gebeurd vaak met deze maatschappij) en hij zou nu om 17 uur vliegen. Dus dat werd weer aan de Lao-koffie! Erg gezellig Steve is net als Nihal een geweldige man, allebei zijn ze met goede doelen bezig. Steve verteld me dat mijn verhaal over Bangladesh hem bezig hield en hij vroeg zich af of hij misschien dat land wilde bezoeken en wie weet zelfs wat voor daar wil gaan betekenen. Ook Nihal heb ik nieuwsgierig gemaakt. Nihal vertelde mij dat veel mensen hem hadden verteld niet naar Bangladesh te gaan, dat het een erg primitief, vies en drukbevolkt land is. Ja, dat klopt, maar dat is ook juist het interessante eraan, en ik vertel over de positieve dingen van Bangladesh. Nihal zegt dat hij Bangladesh een keer wil zien, en vooral op het moment dat ik daar ben. Nou geloof het of niet, vanochtend krijgt Nihal een mail met de vraag
of hij misschien een poosje in Bangladesh wil gaan werken dit jaar.
Nou ja... En aangezien hij zelf kan beslissen wanneer dit jaar.. precies, probeert hij dit te doen als ik daar ben.
Goed de vlucht naar Vietnam was een dik uurtje in een klein Lao airlines vliegtuigje en de vlucht was "as smooth as silk"! Omdat ik heb gelezen en gehoord dat er veel theft is met taxis vanaf het vliegveld naar Hanoi centrum: ze brengen je niet naar het hostel waar je naartoe wilt maar naar een vriend van hen die hen dan commissie geeft. Als je weigert kan je een hele grote bek krijgen en er zijn zelfs gevallen van fysiek geweld gemeld. Dus ik ben een beetje rond gaan vragen in Vientiane en kwam erachter dat een "airport-taxi" veilig is. Nadat ik mn bekpek terug had en op een karretje gegooid had loop ik naar buiten, ik zie allerlei taxis maar geen airporttaxi. Ik loop weer naar binnen naar de balie met tourist information maar er zit niemand achter. Wel staan er een Vietnamese man aan de zijkant. What are you looking for? Airport taxi. Taxi, yes yes come with me. Yes but i want an airporttaxi who can bring me to the place where i want to go. De man haalt een kaartje uit zn borstzakje met "airporttaxi" erop. Ja zo een kaartje kan ik ook laten maken. Maar goed ik dacht even kijken waar hij mee aankomt. En ja hoor, hij haalt een taxi onze kant op waar heel wat anders als "airporttaxi" op staat. Behalve de chauffeur zitten er nog twee mannen op de achterbank. Ja doeiiii!! Daar stap/trap ik niet in. Ik zeg no i said i want an airporttaxi. De man probeert het nog met mij te vertellen dat deze taxi 25 dollar is en een airporttaxi 30. Nee zeg ik, een airporttaxi is 25, i know how the things work here. (Haha) En hij vraagt of ik Vietnamese mensen ken, "a lot" zeg ik. En op dat moment zie ik een stukje verderop een airporttaxi! Okee wait wait zegt de man weer. Ik zeg nee ik loop er zelf wel naartoe. Maar je weet hoe het gaat hij rent snel voor me uit. Waarschijnlijk in de hoop dat ik hem daarvoor wat geef, nou geen ene Dong krijgt ie van me! Ik spreek met de chauffeur de gangbare prijs af van 25 dollar en de man stapt aan de passagierskant in. Hij vraagt of ik 28 kan betalen i.v.m. een tolweg. (Die ik onderweg niet tegen ben gekomen) Ik zeg 25 or i get out, waarna de man afdruipt en we vertrekken richting Hanoi centrum. De chauffeur is aardig. Hij kan de weg niet goed vinden naar het juiste straatje (is ook een erg smal steegje waar ik zit) maar het zou ook kunnen dat hij het expres doet, want het hostelletje is Lonely Planet recommended dus er zullen wel meer backpackers heen gaan. Hij stopt ergens en opent mijn deur. ik hou mn tas stevig beet en zeg dat ik de naam van het hostel dat ik genoemd heb niet zie en ook niet de naam van de straat. Er komt een man naar me toe die vraagt why dont you come to my hostel. Ik zeg ik wil naar Dung ...nog wat. Did you already book vraagt hij. Ja zeg ik, wat niet waar was. Maybe i come tomorrow zeg ik, waardoor hij weer afdruipt. We vertrekken weer en ik vraag de chauffeur of de hostelowner een vriend van hem was, waarop hij ja antwoord. Ik zeg hem "i want you to bring me to the hostel i told you, i pay you for that". Okee okee, en ja hoor na wat gezoek zie ik de naam van het steegje en log in in mn hostel, het hostel dat ik wilde.. pfoe. Dus ook de "airport-taxies" zijn dus niet te vertrouwen. De mensen in het hostelletje zijn erg aardig dat scheelt een hoop en ik zit in de veiligste wijk in Hanoi. Wel moet je goed op je tas letten maar dat is geen punt. Nou morgen Hanoi eens verkennen! Ik vind het tot nu toe een rare stad, een beetje een mix van Dhaka en Kathmandu. Hele sjieke winkels en hotels, maar ook het vieze en het drukke verkeer van Dhaka. En je kan hier niet normaal lopen je slingert om de scooters, bankjes, kraampjes en etende mensen op krukjes heen wat in Dhaka precies zo was, en veel viezigheid op straat. Wat een verschil met het rustige Laos! Dit is weer het bekende vieze drukke Azie, wat ook weer wat heeft!
Groeten uit Vietnam!
By the way, ik had bijna geen airportstress deze keer!! Whaa kom ik er toch nog eens vanaf??
-
01 Juli 2010 - 14:33
Mampap:
nou, nou, dat is me weer een verhaal zeg! Ja, je kon het verwachten daar.Maar goed, je bent weer veilig en ongedeerd aangekomen.Je staat je 'vrouwtje"wel!
En dat bijna geen airportstress ,heeft waarschijnlijk te maken met de goede begeleiding van 2 lieve mannemensen!Zou zo maar kunnen toch...?
Geniet, en laat je niet ge-of mis-bruiken.
Hôn, xxx -
01 Juli 2010 - 17:54
Antoinet:
Hoi lieverd,
Wat een verhaal weer zeg! Goed geen stress op het vliegveld, maar wel taxi stres.
Ze proberen het altijd weer, het is overal hetzelfde. Maar je hebt ondertussen zoveel ervaring, je gaat er wel met de zweep over.
Leuk he al die mensen die je onderweg ontmoet, ook leuk dat Nihal probeerd naar Bangladesh te komen als jij daar zit. Pas goed op je zelf ik ben benieuwd hoe je dit weer gaat ervaren.
Kussie -
01 Juli 2010 - 20:55
Cees Meeuw:
Hi Mad
Wat zal jij het in Holland een dooie boel vinden als je terug komt , je blijft ook maar kerels aantrekken he ,nou dat kan je nu beter doen als in het bejaarde huis ,blijf maar lekker genieten
xxx K C -
02 Juli 2010 - 07:53
Renate:
je moet daar wel goed bij de pinken zijn precies -
03 Juli 2010 - 09:57
Monika:
Amai, ze proberen de westerlingen daar nogal een oor aan te naaien precies. Gelukkig heb jij inmiddels ervaring genoeg om te weten wat je moet doen. -
03 Juli 2010 - 10:15
Noor:
Wat een avontuur.
Het is ook niet te geloven, volgens mij is het in heel Azie het zelfde! Wil je hier heen word je daar gebracht en wil je daar heen brengen ze je hier. Ik heb het ook wel meegemaakt. Ik ben een keer onder luid schelden in het nederlands in Bangkok een tuktuk uitgesprongen! Haha!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley