Met piepende banden door de bergen.

Heb vanochtend de bus naar Viang Vieng genomen. Wat ik in de tussentijd in Luang Prabang heb gedaan? Niet veel.. Ik was weer eens aan de .... Ik denk dat ik supergevoelig voor beestjes ben na Bangladesh en denk dat het pas in NL weer over gaat, ik laat me dan eerst eens goed door de malle molen halen. Maar daar ga ik verder niet over uitweiden.
Ik had ondertussen een goede band opgebouwd met de familie van het hostelletje. Tip en Suet en Phone en Bo hun zoontje en dochtertje. In hostel Chan Tha Phone. Een aanrader voor wie naar Laos en Luang Prabang gaat! Ze waren zooo lief voor me! Ik kreeg kruidenthee uit de tuin te drinken en altijd liep Tip met de ventilator achter me aan want het is momenteel zoooo warm in Laos! Vandaag ook weer 38 graden. De regentijd is eigenlijk aangrbroken maar neemt een week vakantie ofzo! Naar Nederland gegaan zeker haha!
Ik had gisteren een kaartje gekocht als afscheid voor de familie met bloemen erop. Natuurlijk met de temple-flower: Dok Champa, en de andere bloemen had ze allemaal in dr tuin! Vanochtend net voor vertrek duwt Tip een pakje in mn handen, een heel mooi tasje van de markt, nou ja!! Suet vraagt of ik volgend jaar niewjaar bij hen kom vieren en dan mn ouders en zusje mee neem. Dus dat weten jullie dan alvast zet maar in je agenda! Ik geloof dat het Lao nieuwjaar in februari is dus dan kunnen jullie eerst gewoon nieuwjaar in Nederland vieren. Gotsie wat vind ik het toch altijd weer moeilijk om gedag te zeggen. Wrs omdat ik weet dat ik deze mensen hoogst waarschijnlijk niet meer zie. Ik stuurde Tip net nog een smsje, en ze belde me terug want ze kan niet terug smss haha! Wat een schatje..
Ik ga ze gauw een kaartje sturen.
Het was me het busritje wel.. er werdt al door gewaarschuwd door andere travellers en in de Lonely Planet. If you have motion sickness take precautions. Alsof die reispilletjes helpen. Maar ik had geluk ik mocht voorin zitten en dus kon ik mooi de vele vochten volgen dat scheelt! Maar ook de aziatische rijstijl zegt een hoop. Letterlijk werd iedere bocht met piepende banden genomen. We reden echt hard in een minubusje slingerend van links naar recht, 6 uur lang. Worden we op een gegeven moment door een nog harder rijdende tourbus ingehaald! Van de gekken.. Onze chauffeur kon dit niet hebben en deed zijn uiterste best om de tourbus op zijn beurt weer in te halen. Hij zat er met zn neus bovenop waardoor wij al het opstuivende stof van de weg van de voor ons rijdende tourbus in ons gezicht kregen. Ja hoor eerst poging was inhalen in een bocht, ja halverwege de bocht wordt je dan afgesneden 1 en 1 is 2. Dus meneer bovenop zn rem.. Ik zat naast een
vriend van de buschauffeur voorin. Echt een leuke, Laotiaanse jongeman met krulletjes die erg zijn best deed om me niet al te veel in te knellen. (beter dan vorige ervaringen!)
Maarja bij iedere bocht zit je zowat bij elkaar op schoot;-)
Het is hier schitterend, hele aparte bergen. Limecliff en deels begroeid, heb dit nog niet ergens anders gezien. Heb een hostelltje met airco genomen en hoop binnenkort weer met een vinnetje af te kunnen. Let it rain!!!