Beurs en verbrandt.
Door: Maddi
Blijf op de hoogte en volg Maddi
25 Mei 2010 | Laos, Vientiane
Hehe ik twee nachten ontzettend goed geslapen wat knap je daar van op zeg!
Ik heb twee hele bijzondere dagen gehad hier in Noord-Laos. Ik begin met gisteren want dat ligt nog het meest vers in mn geheugen. Ik heb met twee andere reizigers twee scooters gehuurd. We wilden een anthentiek dorpje bovenop een heuvel bezoeken. Het was een beetje een crazy idee want de weg was heel steil en niet geplaveid maar vol met stenen. Maar we hadden zoiets van: come on lets do it and well see where well end up. Dus twee scooters gehuurd, getankt en there we went! Het was a hard job, i reed de scooter want Caroline vond het een beetje eng, dus zij zat bij mij achterop. het was best zwaar die scooter drie uur lang overeind te houden de heuvel op over een weg vol met stenen, maar ook heel erg gaaf! Op een gegeven moment begon het te regenen, en nou is het geen punt om nat te worden, maar nou werd het ook nog eens slippery.. En ja hoor op een gegeven moment maak ik toch een slip door de modder.. gelukkig kon ik de scooter overeind houden maar ik had een 180 graden bocht gemaakt haha! Daarna kwam Adam op zn scooter, en die maakte een slip op precies dezelfde plaats! Uit reflex gaf hij meer gas zodat zijn voet en een deel van het voorwiel van de scooter in de modder verdween. Hij moest letterlijk zn slipper opgraven haha! Het was zo een grappig gezicht want de modder spatte in de rondte omdat hij gas bleef geven, de tranen rolden over mn wangen van het lachen.. Goed wij weer verder na de twee slip-acties. Het laatste stuk werd zo steil dat we naast onze scooters met motor aan moesten gaan lopen omdat ze ons niet meer de berg op konden krijgen. En ja hoor na 3,5 uur bereikten we een geweldig primitief dorpje! Wearen zo dom geweest om geen water en voedsel mee te nemen en ondertussen was het al helf 3. Maar ik zei we kunnen vast wel wat krijgen bij een van de families in het dorpje. Ze spraken echt geen enkel woord engels maar jeetje wat kun je elkaar goed begrijpen ook zonder woorden!! De mensen waren supervriendelijk en we kregen heerlijk gekruide noodelsoep en onze flesjes water werden bijgevuld en toen kregen we ook nog een waterijsje in een plastic zakje. (Ze moesten dus ergens een vriezertje hebben)! Daarna werden we bij een andere familie uitgenodigd voor echte Lao-thee, het was echt geweldig! De terugweg op de scooters ging iets minder goed. Caroline reed nu en ze reed de scooter in een stuk zacht zand waardoor het voorwiel in het zand verdween en de scooter abrupt tot stilstand kwam. Ik werd als een katapult afgeschoten en kwam om mn rug op de weg met stenen terecht, oeff!! Was blij dat ik een helm op had! Dus vandaag maar een rustdag gehouden ben een beetje stijf! Even later ging Adam ook onderuit, het was het laatste stukje voordat we weer in Luang Nam Tha waren! Er stak een kip over die hij wilde ontwijken.. en Adam lag flink open aan zn arm, het bloed stroomde langs zn arm naar beneden. Dus eenmaal terug meteen maar een apotheek bezocht en Adam zn wond verzorgd, vandaag deed het nog steeds zeer zij hem maar het gaat al beter..Savonds bij het eten hadden we alledrie een moe maar voldaan gevoel. En die valpartijen zagen we ook als "part of the game". We vertelden het aan wat andere reizigers wat we die dag hadden gedaan en die verklaarden ons voor gek. Iemand zei hoe kan je nou die berg op op zo een weg op een scooter? Haha het was ook een gek idee maar wel vreselijk leuk!
Ik heb twee hele bijzondere dagen gehad hier in Noord-Laos. Ik begin met gisteren want dat ligt nog het meest vers in mn geheugen. Ik heb met twee andere reizigers twee scooters gehuurd. We wilden een anthentiek dorpje bovenop een heuvel bezoeken. Het was een beetje een crazy idee want de weg was heel steil en niet geplaveid maar vol met stenen. Maar we hadden zoiets van: come on lets do it and well see where well end up. Dus twee scooters gehuurd, getankt en there we went! Het was a hard job, i reed de scooter want Caroline vond het een beetje eng, dus zij zat bij mij achterop. het was best zwaar die scooter drie uur lang overeind te houden de heuvel op over een weg vol met stenen, maar ook heel erg gaaf! Op een gegeven moment begon het te regenen, en nou is het geen punt om nat te worden, maar nou werd het ook nog eens slippery.. En ja hoor op een gegeven moment maak ik toch een slip door de modder.. gelukkig kon ik de scooter overeind houden maar ik had een 180 graden bocht gemaakt haha! Daarna kwam Adam op zn scooter, en die maakte een slip op precies dezelfde plaats! Uit reflex gaf hij meer gas zodat zijn voet en een deel van het voorwiel van de scooter in de modder verdween. Hij moest letterlijk zn slipper opgraven haha! Het was zo een grappig gezicht want de modder spatte in de rondte omdat hij gas bleef geven, de tranen rolden over mn wangen van het lachen.. Goed wij weer verder na de twee slip-acties. Het laatste stuk werd zo steil dat we naast onze scooters met motor aan moesten gaan lopen omdat ze ons niet meer de berg op konden krijgen. En ja hoor na 3,5 uur bereikten we een geweldig primitief dorpje! Wearen zo dom geweest om geen water en voedsel mee te nemen en ondertussen was het al helf 3. Maar ik zei we kunnen vast wel wat krijgen bij een van de families in het dorpje. Ze spraken echt geen enkel woord engels maar jeetje wat kun je elkaar goed begrijpen ook zonder woorden!! De mensen waren supervriendelijk en we kregen heerlijk gekruide noodelsoep en onze flesjes water werden bijgevuld en toen kregen we ook nog een waterijsje in een plastic zakje. (Ze moesten dus ergens een vriezertje hebben)! Daarna werden we bij een andere familie uitgenodigd voor echte Lao-thee, het was echt geweldig! De terugweg op de scooters ging iets minder goed. Caroline reed nu en ze reed de scooter in een stuk zacht zand waardoor het voorwiel in het zand verdween en de scooter abrupt tot stilstand kwam. Ik werd als een katapult afgeschoten en kwam om mn rug op de weg met stenen terecht, oeff!! Was blij dat ik een helm op had! Dus vandaag maar een rustdag gehouden ben een beetje stijf! Even later ging Adam ook onderuit, het was het laatste stukje voordat we weer in Luang Nam Tha waren! Er stak een kip over die hij wilde ontwijken.. en Adam lag flink open aan zn arm, het bloed stroomde langs zn arm naar beneden. Dus eenmaal terug meteen maar een apotheek bezocht en Adam zn wond verzorgd, vandaag deed het nog steeds zeer zij hem maar het gaat al beter..Savonds bij het eten hadden we alledrie een moe maar voldaan gevoel. En die valpartijen zagen we ook als "part of the game". We vertelden het aan wat andere reizigers wat we die dag hadden gedaan en die verklaarden ons voor gek. Iemand zei hoe kan je nou die berg op op zo een weg op een scooter? Haha het was ook een gek idee maar wel vreselijk leuk!
-
25 Mei 2010 - 14:59
Noor:
Hahahaha wat een verhaal. Kijk maar uit met die scooters! In Thailand heb ik heel wat gasten het ziekenhuis in zien gaan, met bloedvergiftiging. door open wonden van vallen met de scooter!
Maar gelukkig valt het mee bij jullie, maar volgende keer biten de helm ook een motorpak aan doen!! hihi, lekker warm! -
25 Mei 2010 - 22:30
Wim:
Ja, super he, zo'n scootertje, zo kom je nog eens ergens waar je anders nooit komt. En andere toeristen ook niet. Superleuk! -
26 Mei 2010 - 12:33
Renate:
Haha, Maddi toch!
Wees toch maar voorzichtig hoor, we willen je wel nog heelhuids terug -
26 Mei 2010 - 16:25
Antoinet:
Hoi Maddi,
Wat een verhaal, wel voorzichtig doen hoor, maar je hebt weer iets moois beleefd en dat staat op je harde schijf en pakt niemand je meer af.
Lachen joh.
kussie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley