What to do in Kathmandu? Het blijft een gok in Pok

Vandaag 5e dag strike. De maoisten zeggen te willen dat de strike geweldloos verloopt maar dit is in de praktijk wel een beetje anders.
De winkeltjes en restaurantjes mogen alleen open van 18 uur tot 20 uur. Daarvoor en daarna lopen groepen maoisten, te herkennen aan rode vlaggen en houten stokken, door de straten te controleren of dit ook echt zo gebeurd. Een aantal winkeltjes die toch open waren zijn gevandaliseerd. Het is triest, het zijn vaak hele kleine winkeltjes en de enige inkomstenbron van families. Dus ze moeten wel open blijven om hun gezin te kunnen onderhouden, en dan wordt hun winkeltje ook nog eens vernield! Verder ga ik er overdag toch op uit om ergens wat te eten. Laatst zat ik met de meiden in een afgelegen straatje te ontbijten op een ochtend en ineens moesten we met ons bord en stoelen naar binnen vluchten want de maoisten kwamen langs.. Hup snel het luik dicht en van de eigenaresse van het kleine restaurantje (hole in the wall) kregen we het bevel: "sit down en dont speak". Okee..
De maoisten zeggen dat toeristen veilig zijn maar waarom lees ik dan ik de krant dat er een toeristenbus richting het vliegveld (wat ze toestaan) is bekogeld met stenen?
Verder is er een amerikaan in elkaar geslagen hier in Pok, die ligt nu in het ziekenhuis. Hij mocht niet verder fietsen dan tot het meer en hij reed verder. Ja niet zo slim van hem maar om daar nou iemand voor het ziekenhuis in te slaan..
Gevolgen van de strike is dat niet alle voedsel meer verkrijgbaar is, het wordt niet aangeleverd.. De prijzen stijgen iedere dag, Azie is hier niet goedkoop!
Verder gaf er gisteren nog maar 1 ATM geld, de rest is leeg. Ben blij dat ik wat ingeslagen heb! In die ATM kan je alleen met creditcard geld halen en Steffie had geen creditcard en nog maar 260 roepies. Gelukkig kon Carine haar wat lenen..
Verder ligt het er een beetje aan welke groep maoisten je streft. Sommige groepen lopen met een heel bedreigende blik door de straat. Maar laatst zat ik na achten nog een kopje thee te drinken in een restaurantje en kwamen er een paar de trap op naar boven met hun stokken whaa!! En toen vroegen ze of de eigenaar de lichten uit wilde doen en gingen ze weer weg, oef..
Verder viegt er hier de hele dag een helicopter over. De maoisten proberen af te dwingen dat de restaurant en shop-owners een hoop geld iedere maand aan hen gaan afdragen en proberen ze het voor elkaar te krijgen dat van ieder gezin een gezinslid mee gaat demonstreren met hen, hoe ver kan je gaan.. De restaurant en shop-owners draaien verlies, moeten ook de mensen betalen waar ze hun goederen bij inkopen en dan ook nog eens geld afdragen aan de maoisten? Hoe in godsnaam?
Jel je vertelde mij dat je in de krant had gelezen dat er 400 indiers in een bewaakte bus terug naar India zijn vertrokken vanuit Pok, onder zware bewaking. Ik denk dat ik die bus gezien heb, een hele grote savonds laat inderdaad met een hoop politie er omheen. Het verbaasde me want er is alleen een klein busje naar het vliegveld toegestaan. Wrs die bus met indiers geweest.
Er wordt wel water aangevoerd door vrachtwagens, vanochtend nog. Ook worden autoos van politie en ambulance toegestaan. Zal ik stiekem en zo een vrachtwagen kruipen of even flink aanpappen met een mooie nepalese ambulance-medewerker? Dan kom ik hier misschien wel weg..
Tja ik zei het al eerder, van reizen wordt je creatief.